de reis is al begonnen

Blog Sabbatical Suriname….

7524 km van huis..4 uur vroeger dan thuis

 

 

Entry 1: 18-11-2013

Op een ander been

Inmiddels ga ik bijna naar Suriname en besef ik me ik in feite al aan mijn reis ben begonnen door het voorwerk, waardoor ik al op een heel ander been ben komen te staan. Dit heb ik te danken aan:

• Eduard Groen (HS Windesheim) die mij  begeleidt in het doen van onderzoek en vaker in Suriname is geweest
• Ray Wimpel  (predikant Lutherse kerk) die mij  ‘’steunt me in wat dan ook’’ omdat ik een  vriendin van Hans Bas ben
• Urmie Mingoen (directeur theologisch seminarie Paramaribo) die wil koffiedrinken om te oriënteren
• Age kramer (Zeister Zending genootschap) die me geïntroduceerd heeft in de Surinaamse cultuur.
• Elise  uit Paramaribo is en vertelt hoe vriendelijk en mooi Suriname is
• Piet Post die mij helder inzicht geeft rond wat er schuurt in de voorbereiding van mijn werkgerelateerde sabbatical
• Zwanie van Rij mijn lieve collega, die me heeft aangeraden nu al te beginnen met een blog om mijn leerverhaal bij te houden

 

Opdracht

Ik heb me gecommitteerd aan heldere blauwe afspraken, resultaatgericht en stoer in afspraken rond de opbrengst van mijn werkgerelateerde sabbatical:

• Ontwikkelen en uitvoeren management development traject Theologisch Seminarie Paramaribo
• Schrijven artikel over leiderschap
• Ontwikkelen module verandermanagement

In de aanloop naar het sabbatical heb ik geprobeerd afspraken te maken in Suriname en de opdracht te concretiseren..echter geen antwoord. De vraag dringt zich steeds meer aan mij op: wat ik wil brengen is dat wel wat zij nodig hebben.  Eduard stelt me gerust dat het wel goed komt als ik er ben.

Echter, vooral na een afspraak met Age Kramer van het Zeister Zending Genootschap, realiseer ik me dat mijn houding van brengen een Europese (lees aanmatigende?!) houding is. Leiderschap of management development is wellicht minder een Surinaams, maar Europees thema. Europeanen denken te weten wat nodig is in Suriname, en gaan ook op het verkeerde been staan doordat in de beleefde cultuur in Suriname  het antwoord altijd ‘’ja’’ is. De kunst in Suriname wordt om het ‘’ja’’ van het ‘’ja’’ te onderscheiden. Age Kramer: de kunst in Suriname is om authentiek te zijn en te voelen waar echt de energie zit en daarop aan te sluiten.

Kortom een omslag al voor mijn vertrek ik ga met lege handen en een onderzoekende houding, ik ga kijken waar de energie is en ‘what needs to happen’ en dat is misschien wel heel wat anders. Misschien kom ik wel halen in plaats van brengen.